به گزارش روابط عمومی دانشکده پرستاری و مامایی: محمد سعید میرزایی دانشجوی دکترای پرستاری، از رساله خود با عنوان طراحی الگوی جانشین پروری در مدیریت پرستاری بالینی: با رویکرد کیفی  دفاع کرد. جلسه دفاع با حضور دکتر تهمینه صالحی دکتر منصوره اشقلی فراهانی؛ اساتید راهنما برگزار شد.

به همین بهانه مصاحبه ای با دکتر محمد سعید میرزایی انجام شد:

 چقدر به رشته انتخابی تان علاقه داشتید؟

با سلام و عرض ادب خدمت شما، در آغاز سپاسگزار و قدردان زحمات تمامی مجموعه کارکنان دانشکده پرستاری ایران، بخصوص اساتید محترم و فرهیخته، اساتید عزیز راهنما، سرکار خانم دکتر تهمینه صالحی که به حق استاد اخلاق، راهنمای علمی و حرفه ای بنده بودند، استاد گرانمایه سرکار خانم دکتر منصوره فراهانی که از اساتید شایسته و توانمند پرستاری هستند، همچنین ناظران گرانقدر و ارجمند رساله خودم استاد حمید پیروی، استاد محمدعلی چراغی، استاد زهره ونکی، خانم دکتر مرضیه عادل مهربان و  مدیر محترم گروه داخلی جراحی و ناظر تحصیلات تکمیلی رساله خودم سرکار خانم دکتر آلیس خاچیان، کارشناسان عزیز حوزه آموزش و تحصیلات تکمیلی هستم. در خصوص این سوال باید عرض کنم، شاید بر خلاف بسیاری که شاید در پاسخ این سوال که ممکن هست بگویند، بدون اطلاع قبلی وارد رشته پرستاری شدند، بنده عرض می کنم که کاملا با شناخت و آگاهی و علاقه فردی که از دوران قبل دانشگاه داشتم، وارد حرفه مقدس پرستاری شدم. همچنین تمامی مقاطع تحصیلی خودم رو با علاقه و انگیزه بالا تا کنون ادامه دادم و انشالله از این ببعد هم از هیج تلاشی برای توسعه حرفه ای خودم دریغ نخواهم کرد.

 تمرکز اصلی در پژوهش شما چه بوده است؟

با توجه به لزوم و مغفول ماندن مساله انتخاب و تربیت مدیران پرستاری به دلایل مختلفی بخصوص در کشور ما، این نیاز احساس شد که مدل و ساز و کاری برای تبیین مساله جانشین پروری در مدیریت پرستاری بالینی احساس شد، خب با وجود چنین الگوی می توان برای انتخاب جانشینان مدیریتی در پرستاری، از قبل برنامه ریزی لازم رو اتخاذ نمود و حتی آینده نگری های لازم برای دوره های آتی که ممکن هست مدیران پرستاری به هر دلیلی دیگر در جایگاه فعلی خود نباشند را مورد توجه قرار داد. تمرکز اصلی رساله بنده روی همین مساله جانشین پروری علمی و موثر برای پرورش و انتخاب مدیران شایسته، توانمند و با صلاحیت برای آینده پرستاری بود.

 چه مقالاتی از پژوهش شما استخراج شده است؟

بنده به طور کلی موفق به چاپ 12 مقاله در مجلات معتبر با نمایه های WOS، اسکوپوس و پابمد در دوران تحصیل خودم شدم، علاوه بر این 4 مقاله از رساله بنده استخراج شد که یک مقاله  در مجله WOS با ایمپکت 6/1 پذیرفته شد و سه مقاله دیگر در مسیر داوری و رویژن هستند، به نظرم رساله از این نظر پر بار بوده. همچنین با همکاری اساتید عزیزم انشاله مقالات بعدی هم در دست تدوین و استخراج هستند.

 چقدر این رشته در زندگی و حوزه ی کاریتان تأثیر داشته است؟

باید عرض کنم ، بنده یک اعتقاد دارم که خوشا بحال خانواده هایی که یک عضو پرستار دارند، پرستاری از تقدس بالایی برخوردار هست، متاسفانه احساسم بر این است که هنوز آنگونه که بایسته و لازم هست این رشته به افراد خودش و سایر اقشار جامعه معرفی نشده، ضمن کارهای بسیاری که در این زمینه شده. پرستاری یک حرفه انسان ساز و انسان دوست بوده و در واقع هنر است. پرستاری هم از منظر جامعه شناسی و هم از منظر ارزشی و اعتقادی از جایگاه وارسته و بالایی در حوزه سلامت برخوردار است، ضمن اینکه باید توجه داشت که پرستاری خط مقدم نظام سلامت بوده و خدمات ارائه شده در این حرفه پوشش دهنده تمامی نیازهای مددجویان از جنبه های مختلف سلامتی هست.

 چه توصیه ای برای دانشجویان که در این رشته تحصیل می کنند دارید؟

توصیه اکید من به عزیزان این هست، بسیار مطالعه کنند، ادامه تحصیل دهند و خودشون رو در حوزه های مختلف توانمند کرده و پرورش دهند، وجود افراد حرفه مند و متعهد در کنار آن متخصص و با سواد، به اعتیلای هر چه بیشتر پرستاری کمک  خواهد کرد، همچنین خواهشی از عزیزان دارم که بدونند در بهترین رشته ای که فکر می کنند تحصیل کردند، احترام همدیگر رو بسیار داشته باشند و با همکاری با سایرین برای توسعه اهداف پرستاری تلاش کنند.

 برنامه شما پس از فارغ التحصیلی؟ 

بنده چون پیش از این عضو هیات علمی در دانشکده علوم پزشکی ساوه بودم، اما برای ادامه کار خودم به شهرم یعنی یاسوج در دانشکده پرستاری حضرت زینب (س) خواهم رفت که انشاله مسیر کاری خودم رو اونجا ادامه بدهم. اگر شرایط فراهم شد حتما در مقع فوق دکترا و یا فلوشیپ های مرتبط هم وارد خواهم شد.

 سخن آخر؟

باید اشاره ای هم داشته باشم که رساله اجرا شده توسط اینجانب در دوران پاندمی کووید-19 اجرا شد، جا دارد یادی کنیم از حماسه و از خودگذشتگی که پرستاران عزیز در این دوران تاریخ ساز برای بازگشت سلامتی و پیشگیری از بیماری مردم عزیز کشورمان داشتند و بسیاری از این فرشتگان راستین زمینی، جان خود را در این راه فدای ملت کردند و با جان خود، جان های دیگری بخشیدند، روحشان شاد و یادشان گرامی. در آخر هم یک تشکر ویژه  و خدا قوت هم به عزیزان هم دوره خودم در ورودی 98 دکتری، آقایان عباس مردانی، مصطفی اکبریان، مصطفی غلامی و خانم ها فاطمه دلفانی، الهام اخلاقی و خانم ایلون کشکولی که البته 1 ترم در خدمتشون بودیم  و بسیاری از این عزیزان یاد گرفتم، براشون و برای تمامی عزیزان در ورودی های پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ایران در مقاطع  مختلف آرزوی سلامتی و سربلندی دارم. از شما هم بخاطر سوالات ارزشمندی که پرسیدین تشکر می کنم.