حمید صالحی دانشجوی دکترای رشته پرستاری با موفقیت از رساله خود دفاع کرد.
دکتر حمید صالحی در مهرماه سالجاری موفق به اخذ دکترای تخصصی در رشته پرستاری شد.
به گزارش روابط عمومی دانشکده پرستاری و مامایی: حمید صالحی دانشجوی دکترای پرستاری، از رساله خود با عنوان تجربه زیسته پرستاران آلوده به اچ آی وی/مبتلا به ایدز؛ یک مطالعه پدیده شناسی تفسیری دفاع کرد. جلسه دفاع با حضور دکتر نورالدین محمدی و دکتر مهرداد افتخار اردبیلی؛ اساتید راهنما برگزار شد.
به همین بهانه مصاحبه ای با دکتر حمید صالحی انجام شد:
چقدر به رشته انتخابی تان علاقه داشتید؟
واقعیت علاقه من در بدو ورود به رشتهام زیاد نبود و حتی در جاهایی ناامید شدهبودم، در اصل علاقه من کمک کردن به دیگران بوده و هست و واقعا از این کار لذت میبرم. و وقتی وارد این رشته شدم با همین هدف وارد شدم. ولی واقعیت این رشته یعنی پرستاری، خیلی با اون چیزهایی که شنیده بودم و شاید تو فیلمها دیده بودم متفاوت هست یعنی ماهیت کمک کردن به دیگران در حرفه پرستاری با شرایط خاصی همراه هست. همینطور واقعیت های پرستاری بعضی اوقات تلخ و گاها شیرین هست و برای ماندن در این رشته و مراقبت کردن باید علاقه و انگیزه داشته باشی و تا حدودی از این کار لذت ببری. من تا حدودی این مسائل را در خودم پیدا کردم.
تمرکز اصلی در پژوهش شما چه بوده است؟
تمرکز اصلی من یادگیری بوده، من همیشه دنبال یادگیری بوده و هستم. ولی به طور خاص تمرکز من در این تحقیق، درباره یادگیری در مورد همکارانی بود؛ که مجبورند با تحمل مشکلات و مصائب بیماری ایدز به زندگی خود ادامه بدهند.
چه مقالاتی از پژوهش شما استخراج شده است؟
دو مقاله از کار تیمی انجام شده در رابطه با این موضوع استخراج شده و به چاپ رسیده است. من مدیون اساتید خوبم در این رابطه و در تمامی مراحل تحصیلیام هستم، خصوصا جناب آقای دکتر محمدی که همیشه آموزگار بزرگی برای من بوده و هستند. ولی در کل باید بگم تجربیاتی که برای من در طی این کار پژوهشی اضافه شده امیدوارم برای جامعه مفیدتر از این مقالات باشد.
چقدر این رشته در زندگی و حوزه ی کاریتان تأثیر داشته است؟
خیلی، من در خیلی از مسائل زندگیام این حس مراقبت چه از خودم و چه از دیگران را دارم.
چه توصیه ای برای دانشجویان که در این رشته تحصیل می کنند دارید؟
سعی کنند دنبال علایق خودشان باشند. آدم یکبار زندگی میکنه پس همونطور که دوست دارند زندگی کنند.
برنامه شما پس از فارغ التحصیلی؟
لذت بردن از زندگی
سخن آخر؟
نیست بر لوح دلم جز الف قامت یار
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم
کامنت